Het boek 'Ooit aten we dieren' van Roanne van Voorst zorgt voor een groene lach:
leest prettig en vlot met luchtigheid er doorheen
is inspirerend door het intermezzo/toekomstverhaal
is divers door historie, eigen ervaringen, interviews en onderzoeken
Cadeau gekregen en waarschijnlijk gekocht bij de plaatselijke boekhandel
Het boek 'Ooit aten we dieren' van Roanne van Voorst is op een prettige manier geschreven en leest daardoor makkelijk. Roanne heeft een fijne schrijfstijl waardoor het onderwerp op een luchtige manier wordt belicht met veel achtergrondinformatie en toekomstperspectief. Ik vond het verfrissend om terug te gaan in de tijd, om te lezen hoe we over de eeuwen heen zijn veranderd, en om meegenomen te worden in een toekomstverhaal, in een intermezzo hoe de wereld eruit zou kunnen zien. Het voelde voor mij af en toe als een geschiedenisboek en het omgekeerde daarvan.
Informatie uit verschillende hoeken
Roanne van Voorst belicht het onderwerp veganisme of eigenlijk in brede zin onze manier van met dieren omgaan vanuit verschillende invalshoeken. Ze is een paar jaar jonger dan ik ben en schrijft heel herkenbaar over lief zijn voor je huisdier en dat een goed leven geven en ondertussen bij het avondeten vlees eten, omdat dat goed voor je is en verder niet stilstaan wat voor een leven dat dier heeft gehad. Ze haalt er wetenschappelijke onderzoeken bij, verwijst naar andere boeken en verwerkt eigen interviews in het boek. Ik vond het bijzonder om te lezen wat het met boeren deed die beseften dat ze niet op de oude manier verder konden en/of wilden gaan. Wat dat voor een innerlijke verwarring zorgde en hoe de verandering verliep.
Stof tot nadenken
Het gaf me ook stof tot nadenken. Over in welke tijd ik ben opgegroeid en hoe de opvattingen van toen aan het veranderen zijn. Dat je vlees, zuivel en eieren moest eten, maar ook dat vlees eten een stoer en mannelijk karakter had.
En wat ik dan fijn vind aan dit boek is dat er ook een toekomstbeeld wordt geschetst. Want hoe zou de wereld er uit zien met al die veranderingen? In zogenaamde intermezzo's schetst Roanne een futuristisch verhaal dat ook aannemelijk klinkt. Hiermee geeft ze een soort van houvast en leidraad.
Het is een prettig boek om te lezen en stil te staan bij je gewoontes zonder dat je het gevoel krijgt het allemaal fout te doen of te hebben gedaan!
Veel leesplezier!
Disclaimer: deze blog is niet gesponsord. Er zijn geen affiliate links gebruikt. Ik ben hier gewoon enthousiast over en deel dit graag met jou. Graag tot de volgende keer.